Veiligheid

• Preventie vormt de eerste schakel van een integrale veiligheidsaanpak. Informatie verstrekken en kleinschalige, concrete preventieacties opzetten kunnen gebeuren met beperkte middelen.
• Subsidies voor veiligheidsgerichte aanpassingen aan woningen zijn positieve stimulansen om mensen tot meer inspanningen te bewegen: indien budgettair mogelijk behoort een lokale inbraakpreventiepremie tot de mogelijkheden.
• Goede openbare verlichting, aangepaste beplanting en een degelijk onderhoud van het openbaar domein dragen bij tot meer veiligheid. ‘Bovenwinkelwonen’ wordt gestimuleerd.
• Onverschilligheid voor wat gebeurt in straat of buurt moet plaatsruimen voor betrokkenheid en verantwoordelijkheidszin. Buurtinformatienetwerken (BIN) met bewoners of winkeliers moeten alle kansen krijgen en worden ondersteund door de gemeente. De BIN’s kunnen betrokken worden bij de opmaak van de veiligheidsplannen.
• De N-VA steunt initiatieven die de sociale cohesie versterken. Via onthaaldagen maken nieuwe inwoners kennis met de gemeente en zijn bevolking. Door activiteiten te organiseren (in het kader van ‘De dag van de Buur’, 11 julivieringen of wijkfeesten) leren buren elkaar kennen en vergroot het gevoel van sociale controle.
• Evenementen en feesten versterken het sociale weefsel. Het is belangrijk dat deze in de meest optimale omstandigheden georganiseerd worden. Daarom hebben gemeenten nood aan geïntegreerd evenementenbeheer waarbij - onder de regie van het lokale bestuur - de organisatoren, gemeentediensten, politie, brandweer en medische hulpverlening van elkaar weten welke rol ze spelen.
• De lokale politie moet partnerschappen aangaan met andere actoren om te komen tot een lokaal integraal veiligheidsbeleid. Samenwerking met andere gemeentediensten, het OCMW (opvolging ex-gedetineerden), verenigingen, scholen (drugs, spijbelen), openbare vervoersmaatschappijen, ... zijn noodzakelijk. De burgemeester, de korpschef en een bevoegd ambtenaar (voor integrale veiligheid, preventie of GAS) vormen de spil van dit veiligheidsnetwerk.
• Meten is weten: prioriteiten worden vastgelegd aan de hand van criminaliteitscijfers. Peil bovendien met een lokale veiligheidsmonitor het onveiligheidsgevoel bij de burger.
• Moderniseer waar nodig de infrastructuur en de dienstverlening, waarbij vlotte aangiftes en snelle reacties het belangrijkste streefdoel zijn. Een permanentie in de hoofdkantoren, aangepaste openingstijden in de posten en spreekuren in de wijken zijn aandachtspunten. Stem de openingsuren van de politiekantoren en de gemeentelijke diensten met elkaar af zodat administratieve procedures op elkaar afgestemd kunnen worden (bijvoorbeeld bij verlies van het rijbewijs of identiteitskaart).
• Burgers die overtredingen vaststellen of er zelf het slachttoffer van worden, moeten ook via nieuwe communicatietechnologieën zoals sms of e-mail een snelle aangifte kunnen doen. Stimuleer als gemeente het gebruik van Police-on-web. Ook een doordacht gebruik van de nieuwe sociale media biedt mogelijkheden om de dienstverlening te verbeteren en de drempel tot de politie te verlagen.
• Kleine criminaliteit en overlast zorgen voor veel ergernis bij de burger. De lokale besturen en de lokale politie nemen deze ergernis ernstig en pakken de overlastproblemen gericht en kordaat aan. Gemeentelijke administratieve sancties (GAS) ondersteunen een lokaal lik-op-stukbeleid. De gemeenten maken hier maximaal gebruik van. Indien nodig pleit de N-VA voor een nultolerantie.
• De N-VA wil vorm geven aan een ontradingssstrategie in de strijd tegen drugsgebruik. Die volgt drie sporen: preventie, hulpverlening en repressie. De drugproblematiek wordt door middel van het GAS-reglement ook via de vraagzijde aangepakt.
• De wijkinspecteur is bij uitstek de antenne die de ergernis over overlast oppikt en signaleert aan de lokale overheden. De politie is zichtbaar aanwezig in de wijken en aanspreekbaar voor de bevolking. De lokale besturen en de politie streven ernaar dat elke burger de wijkinspecteur kent.
• De politie moet zich toeleggen op haar kerntaken: de efficiënte bestrijding van de criminaliteit en overlast en de handhaving van de openbare orde. Het beschikbare aantal politieagenten moet efficiënter ingezet worden door hen verder te ontlasten van administratieve taken. Deze taken worden zo veel mogelijk overgenomen door burgerpersoneel. Bepaalde oneigenlijke politietaken worden zo nodig doorgeschoven of uitbesteed aan externe publieke of privé-partners (parkeertoezicht, toezicht aan scholen, enz.).
• Senioren vormen een steeds grotere bevolkingsgroep. Onze oudste inwoners voelen zich echter vaker dan de andere bevolkingsgroepen geïsoleerd, angstig en kwetsbaar. Een doelgericht beleid is geen overbodige luxe.
• Misdrijven mogen niet onbestraft blijven. Een falende justitie tast het geloof van de burger in ons rechtssysteem aan. Politieagenten raken gedemotiveerd. Heel de veiligheidsketen, van criminaliteitsbestrijding tot strafuitvoering, moet op punt staan. Het afsluiten van zonale veiligheidsplannen tussen bestuur, politie en parket vormt de ideale gelegenheid om de verschillende actoren op elkaar af te stemmen. De zonale veiligheidsplannen 2013-2016 zullen al vastliggen bij de start van de nieuwe legislatuur. Dat belet niet dat er nog bijsturingen kunnen gebeuren.
• Opvang van slachtoffers van een misdrijf blijft een prioriteit. Elke politieambtenaar moet in staat zijn slachtoffers snel en adequaat op te vangen en zo nodig in contact te brengen met meer gespecialiseerde opvangdiensten. In overleg met de sociale sector wordt er getracht ook ’s avonds en in het weekend in de nodige opvang en zorg te voorzien.
• Bijkomende bewakingscamera’s op openbare plaatsen kunnen als dit noodzakelijk is om de veiligheid te verhogen, overlast terug te dringen of daders van misdrijven makkelijker te kunnen identificeren. De politie staat in voor de opvolging van de beelden van deze bewakingscamera’s.
• Snelheidsbeperkingen kunnen pas worden afgedwongen wanneer ze realistisch en eenvormig zijn en wanneer ook de pakkans voldoende hoog is. De politie richt zijn snelheidscontroles in de eerste plaats naar de plaatsen en tijdstippen waar de impact voor de verkeersveiligheid het grootst is. Door structurele samenwerking met de mobiliteitsambtenaar verankert de politie zich in het lokale mobiliteitsbeleid.
• De N-VA verzet zich tegen het opleggen van boetequota’s aan de politiezones. Doelstelling mag niet zijn zoveel mogelijk verkeersboetes te innen, maar wel de verkeersveiligheid verbeteren.
   

BRANDVEILIGHEID

• De burger heeft het recht te weten wat de sterkten en zwakten zijn van het brandweerkorps dat voor zijn veiligheid moet instaan. Daarom pleit de N-VA voor het actief openbaar maken van de inspectieverslagen die de federale brandweerinspectie opstelt.
• De brandveiligheid is ook gebaat bij een meer actieve betrokkenheid van de bevolking zelf. De lokale overheid en de brandweer stimuleren daarom de inbreng van de burger in de eigen fysieke veiligheid door concrete maatregelen en acties (bijvoorbeeld door huisbezoeken van de brandweer, het plaatsen van rookmelders, voorlichting over brandveiligheid aan speciale doelgroepen, … ).
• De N-VA wil blijvend investeren in materiaal, de opleiding en de fysieke paraatheid van alle brandweermensen.